Online-aankopen in buitenland veiliger en makkelijker

Twee derde van de klachten bij ECC gaan over online-aankopen in ander EU-land.

De Europese Commissie stelt vandaag, 25 mei, nieuwe maatregelen voor om grensoverschrijdende e-commerce in Europa aan te moedigen.

De handel via internetaankopen is enorm belangrijk voor de Europese economie en bedroeg in 2014 in totaal 370 biljoen euro. Toch kocht slechts één op de zes Europeanen (18%) in dat jaar online goederen of diensten in een ander EU-land, terwijl 44 procent internetaankopen in eigen land deed. Dat komt omdat mensen te weinig vertrouwen hebben om over de grens te kopen.

Van alle klachten die binnenkwamen in 2015 bij de Europese Consumenten Centra (ECC’s), aanspreekpunt voor grensoverschrijdende juridische klachten van consumenten, gaat twee derde (68%) over online aankopen. Dit gaat om consumenten die:

• betalen, maar de aankoop niet geleverd krijgen (18%),
• de dupe zijn van onduidelijke contracten (15%),
• een product in de bus krijgen dat kapot is (10%),
• of niet een product dat niet voldoet (9%),
• het slachtoffer zijn van oneerlijke handelspraktijken (5%) of
• aanvullende kosten moeten betalen (5 %).

De voorstellen van de Commissie gaan over drie thema’s:

• Geo-blocking en de levering van pakketten in de Europese Unie
• Verantwoordelijkheden van online platforms
• Meer bevoegdheden voor consumentenautoriteiten zoals de Economische Inspectie in België

De maatregelen zijn een eerste stap op weg naar nieuwe wetgeving. Ze moeten nog goedgekeurd worden door de Raad van de Europese Unie en het Europees Parlement.

Het Europees Centrum voor de Consument in België licht er enkele punten uit en geeft aan wat de voorstellen in de praktijk kunnen betekenen.

Voorstel voor een Verordening tegen Geo-blocking

Geo-blocking? Een voorbeeld van ECC België:

Een Belgische consument probeerde op de Duitse site van een bekende reisorganisatie een reis te boeken. Zijn Duitse familie boekt immers via deze weg en de Belgische consument wou samen met hen op reis.

Wat blijkt nu? De Duitse site verwijst de Belgische consument automatisch door naar de Belgische website, namelijk de “.be” versie en wordt geweigerd op de Duitse.

Wat doet de Commissie?

Deze automatische re-routing komt nog vaak voor op webshops van Europese verkopers. De Europese Commissie stelt voor om onder andere automatische re-routing te verbieden. Een consument in de Europese Unie moet op zijn minst toegang hebben tot alle sites. Let op: dit voorstel houdt geen plicht tot daadwerkelijk leveren in de gehele Europese Unie.

Om dit tweede probleem op te lossen, dient de Commissie een voorstel in dat consumenten toelaat een product in het buitenland te bestellen, waarna het verzonden wordt naar een verzamelpunt in het land van de consument. De consument regelt dan zelf zijn vervoer naar dat verzamelpunt.

Hoe helpt dit de consument?

Wanneer de consument toegang heeft tot alle websites, vergroot het aanbod en wordt prijzen vergelijken gemakkelijker. Via het voorstel over de levering van pakketten in het buitenland denkt de Commissie aan de praktische kant van de vernieuwing.

Nieuwe uitleg van de Commissie over Oneerlijke Handelspraktijken in e-commerce

Internet platforms? Een voorbeeld:

Een Belgische consument koopt via een eerder bekend online platform met een breed gamma aan artikelen een vintage vinylplaat als geschenk. Na de levering blijkt dat de plaat helemaal niet zo vintage is en bovendien al eens opengemaakt is.

De consument contacteert het online platform, maar zij verwijzen door naar de zogeheten verkoper, al dan niet in het buitenland. Deze verkoper geeft helaas niet thuis. Gelijkaardige klachten kreeg ECC België reeds in 2016.

Wat doet de Commissie?

De Commissie geeft uitleg over hoe de Richtlijn oneerlijke handelspraktijken geïnterpreteerd moet worden en heeft haar visie over de rol van online platforms. Online platforms hebben wel degelijk rechten en plichten tegenover de gebruikers.

Hoe helpt dit de consument?

Online platforms moeten duidelijk maken wie de uiteindelijke verkoper is en of dit een professionele handelaar is of niet. Als zij dit niet doen, moeten zij uw probleem oplossen. Dit zorgt voor meer duidelijkheid bij de aankoop en zo is er altijd een aanspreekpunt.

Herziening van de CPC-(Consumer Protection Cooperation) wetgeving

CPC? Een voorbeeld:

In 2014 was er een webshop die designmeubelen verkocht. In heel Europa heeft dit bedrijf veel geld geïnd bij consumenten, maar nooit of slechts deels geleverd. Dit bedrijf heeft zijn zetel meermaals verplaatst zodat het langer actief is kunnen blijven dan gewenst.

Wat doet de Commissie?

Het voorstel dat de Commissie vandaag publiceert, geeft nieuwe competenties aan de nationale autoriteiten (zoals het sluiten van een website) en voorziet voor dit soort dossiers een coördinatie vanuit de Europese Commissie.

Hoe helpt dit de consument?

Op deze manier kunnen de nationale overheden sneller optreden tegen inbreuken tegen het consumentenrecht op hun grondgebied. Het verhuizen van het ene land naar het andere mag geen oplossing meer zijn voor deze malafide verkopers.

In België bestaat er reeds een goede samenwerking tussen de Economische Inspectie en het Europees Centrum voor de Consument.